میانِ دَستانِ سَنگینــَتـْــ ?ـہ حَلقــہ می?ُنے دور تـَنَمـْـ

میانِ گرماے تــَنَتــْ ?ه تَمامــَمـْ دَر آن گــُمـ میشَوَد

هےـچ ?َس دَسْتَش بـ ـہ

مـَن و غُصهـ ها وَ خَنْده هایــَمــ نمیرسَد

و به اوج ِ دلتـَنْگے ها و تـَنهایے هایَمــ

مـَمنون ?ـہ هــَسْتے . .

لذَتِ آغوشـــــــــ بے دَغـْدَغـہ و عشق ِ نابتــــــ رو

با هیچــــــ چیز عـَوَض نمےکـُنـَمــــ

میدانـــــــــــــــــــے.؟؟

?دوســــــــــــــــــتَتْــــــــــ دارَمْــــــ?

دوسْت دارمـ تورا و آن گرماے تَن همیشه داغَتْ را . .

آن هنگام ?ه بے پروا میسوزانے امــ

در عطش ِ خواستـَنَتــــــ . .